İlaç ve tedavi harcamaları bütçeyi zorluyor

Son günlerde Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK), ilaç fiyatlarında üreticilerden istediği indirim oranını yüzde 10'lardan 40'lara yükseltince ortalık karıştı. Haberlere göre; özellikle ensülin, kanser ve organ nakli ilaçlarında hastalar, ceplerinden para ödemek zorunda kalıyorlar.
İlaç, geniş anlamıyla sağlık, eğitimle beraber sosyal devletin en temel varlık nedeni. Dolayısıyla alınan hizmetin kalitesi, yeterli olup olmadığı, ne kadar para harcandığı önemli. Hatırlanacaktır, son seçimlerin en sıcak başlıklarından birisi de sağlıkta yapılanlar ve yapılacaklardı.
Bir anlamda yerinde bir tartışmaydı. Çünkü çağdaş demokrasilerde siyaset yapmak, kaynakların nereden sağlanacağını ve nasıl harcanacağını oy verene, halka anlatmakla başlar. Siyasetçi nasıl hizmet edeceğini, örneğin sağlıkta daha iyi hizmeti neler yaparak sağlayacağını millete anlatır. Bilinçli seçmen de, kapitalist ekonomilerde hiçbir mal ve hizmetin bedava olmayacağını, doğrudan veya dolaylı bir bedel ödemesi gerektiğini bilir ve sorar: "Harcamaların kaynağı var mı?" Dürüst, popülist olmayan siyasetçi de olabildiğince detayıyla harcamaların kaynağını açıklar. Örneğin, "Sağlık primlerini yükselteceğim" diyebilir. Primler zaten yüksekse vergileri artıracağını veya her işlem için ek kesinti yapacağını söyleyebilir.