Kendi ayakları üzerinde duran bir sosyal güvenlik sistemi

Nesiller arası transfere dayanan hiçbir emeklilik sistemi uzun dönemde kendi ayakları üzerinde duramaz. Bu çeşit sistemlerde, çalışan nüfustan kesilen paralar emekli olan yaşlılara maaş olarak ödenir. Çalışanlardan yapılan kesintileri artırmak siyasi olarak hoş değildir. Ama, emeklilere verilen maaşı artırmak siyasi olarak puan kazandırır. Dolayısıyla, bu sistem tüm dünyada batmış durumdadır. Vergi verenler sosyal güvenlik kesintilerine ek olarak yeni kaynaklar yaratarak bu sistemi ayakta tutmaya çalışırlar. Buna karşılık, kişilerin çalışırken emekliliğe yönelik para biriktirip emekli olduklarında biriktirdikleri parayı maaş olarak almalarına dayanan sistemin batma olasılığı sıfırdır. Çalışırken emekliliğe yönelik kesintiler artarsa, biriken para artacağından, kişi emekli olduğunda alacağı emekli maaşı artacaktır. Kısaca bu sisteme bireysel emeklilik dersek, bireysel emeklilik uzun vadeli zorunlu tasarruftur. Bu sistemde kimsenin hakkı kimseye geçmez.