Avrupa demokrasisi ve kriz

Avrupa demokrasisi finansal krizlerde etkin çalışmıyor. Sorunları çözmede iki beden küçük geliyor.
Demokrasinin beşiği kabul edilen Yunanistan'ın zor duruma düştüğünde bu uyumsuzluğu açıkça gözledik. Demokratik yapı ve uygulamaların krizi çözmede yardımcı olmadığını fark ettik.
Bilinçli ve "cebini" düşünen Avrupalı seçmenlerin şirket ya da ülke kurtarmalarına olumlu yaklaşmadıkları açık. Bunu bilen Almanya ve Finlandiya gibi ülkelerin yöneticileri bir buçuk yıla yakın süredir kıvranıyorlar. Sorunu çözebilecek olumlu adımları atamıyorlar.
Seçmenin ilk bakışta doğru gibi görünen bu yaklaşımının, ana hedefler düşünüldüğünde pragmatik olmadığı ortaya çıkıyor.
Evet, ülke ya da şirket kurtarmaları onaylanacak bir davranış değil. Finansal ahlakı bozan, ileride "kâr benim, zarar devletin" anlayışının sisteme hâkim olması gibi önemli bir hastalığa yol açan kurtarmaları kimse onaylamıyor.
Ne var ki Yunanistan gibi bir ülkenin bu duruma düşmesine yıllarca gözlerini kapamak da Avrupa demokrasisinin bir ürünü. Başlangıçta unutulan bazı kuralları yumurta kapıya dayanınca yeniden hatırlamak demokrasiyle bağdaşmıyor.
Çarşamba günü yapılan Sarkozy, Merkel ve Papandreu görüşmesinden çıkan sonuçları da mevcut demokrasinin bir yansıması olarak niteleyebiliriz.
Toplantıdan "Biz ancak bu kadar yapabiliyoruz, Yunanistan'ı devre dışı bırakmayız, Euro'yu koruyacağız" mesajından başka somut bir sonuç ortaya çıkamıyor.