Mutlu olmanın en kısa adresi: Koruncuk

İsterseniz Ferrarisini satmış bilge olun, yine de bir boşluk hisseder insan hayatta. Bir şeyler eksiktir. Hatta bazen &ouml;ylesine eksiktir ki insan bir t&uuml;rl&uuml; devam edemez yoluna. İşte b&ouml;ylesine zamanlarda tebdili mekanda ferahlık vardır. Bilmediğiniz sularda y&uuml;zmek iyi gelir. Yanınıza bir de &ldquo;zorunluluk&rdquo; yerine &ldquo;sorumluluk&rdquo;aldınız mı her şey-den i-yi-ge-lir. Artık g&uuml;&ccedil; sizinledir.&Ouml;rneğin her şeyi devletten beklemeyen, elini taşın altına koymayı bilen sorumluluk sahibi eller kimsesiz &ccedil;ocuklar &uuml;zeride harikalar yaratırken kendilerine de bambaşka bir yol, bambaşka bir hayat a&ccedil;ıyorlar.Kimsesiz olmak zordur. Hele &ccedil;ocuksanız iki kat zordur. Başbakanlık a bağlı Sosyal Hizmetler ve &Ccedil;ocuk Esirgeme Kurumu, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı var g&uuml;c&uuml;yle &ccedil;alışıyor, kabul. Fakat nereye kadar yetsinler?İşte, bu d&uuml;sturla yola &ccedil;ıkan &ldquo;Bu hayatta ben de varım!&rdquo; diyen sorumluluk sahibi birileri yıllar &ouml;nce bir araya geldi ve T&uuml;rkiye Korunmaya Muhta&ccedil; &Ccedil;ocuklar Vakfı nı kurdu. Hepimiz bildiği adıyla Koruncuk...Koruncuklar, İstanbul un biraz dışında yeşillikler i&ccedil;indeki Bolluca &Ccedil;ocuk K&ouml;y&uuml; nde yaşıyorlar... K&ouml;y&uuml;n kapısına geldiğinizde yeşilliklerin arasına g&ouml;m&uuml;lm&uuml;ş amerikan tipi evlerin olduğu koca bir tara&ccedil;a yapı ile karşılaşıyoruz. Kapıda bizi mihmandarımız H&uuml;seyin Bey karşılıyor.100 den fazla Koruncuk un yaşadığı k&ouml;yde tara&ccedil;a boyu heyecanlı adımlarla tırmanırken oyuncaklar, bisikletler, patenler bize eşlik ediyor. Bazı minik yetenekler beyaz duvarlar &uuml;st&uuml;nde serbest sanat &ccedil;alışmalarına başlamış bile.. K&ouml;yde her evin bir annesi var, annelerin de 6 &ndash; 8 arasında &ccedil;ocukları var. Ama&ccedil;, &ccedil;ocuklara tam bir aile ortamı sağlamak. &Ccedil;ocuklar 9 yaşına geldiklerinde gen&ccedil;lik evlerine ge&ccedil;iyorlar. Başlarında da gen&ccedil;lik liderleri oluyor. Anneler de gen&ccedil;lik liderleri de profesyonel. Biz ziyarete gittiğimiz hafta 5 numaralı evin misafirleriyiz. Kapıyı evin Annesi Arzu Hanım ve &ccedil;ocukları birlikte a&ccedil;ıyorlar. Fenerbah&ccedil;e ın emektar kalecisi Schumacher in yaptırdığı 5 numaralı evde şansımıza mini mini Koruncuklar var. En b&uuml;y&uuml;ğ&uuml; 8, en k&uuml;&ccedil;&uuml;ğ&uuml; 2,5 yaşında. Biz mi daha heyecanlıyız, onlar mı kestiremiyorum. Hoşgeldiniiiiiz sesleriyle beraber &ouml;nce biraz tedirgin yaklaşıyorlar. Ne zamanki yaklaşıp g&ouml;z teması kuruyoruz... Boynumuza atlayıp bizi &ouml;p&uuml;c&uuml;klere boğuyorlar. Mis gibi şampuan kokuyor sa&ccedil;ları. &Uuml;stleri başları tertemiz. D&uuml;nyanın t&uuml;m &ccedil;irkefi artık dışarıda kaldı.Salona ge&ccedil;iyoruz. Etrafımızı saran sadece minik melekler değil. Mis gibi demli &ccedil;ay ve sıcak kurabiye kokusu da var. Masanın &uuml;st&uuml; ikram dolu, evin marifetli annesi d&ouml;kt&uuml;rm&uuml;ş. &Ccedil;ay tiryakisi b&uuml;y&uuml;kler(!) masaya ge&ccedil;iyor hemen. Biz k&uuml;&ccedil;&uuml;kler yumuşacık L koltuğa g&ouml;m&uuml;l&uuml;yoruz hep beraber. Bir yandan sarmaş dolaş oyun oynuyoruz bir yandan koca ekran plazma tv de &ccedil;izgi film izliyoruz. Evin ortasındaki kocaman ş&ouml;mine mevsim gereği yanmıyor ama ş&ouml;mine ş&ouml;minedir, daha da sıcak bir hava katıyor ortama.Her birinin hikayesi Kemalettin Tuğcu romanlarını havada bırakacak ayrı bir dram. G&ouml;zler g&ouml;rd&uuml;klerini unutmak istediklerinde &ccedil;abuk bozulurlar. Miniklerin &ccedil;oğunluğu rengarenk &ccedil;er&ccedil;evelerin arkasından bakıyor d&uuml;nyaya. O k&uuml;&ccedil;&uuml;c&uuml;k yaşta g&ouml;rd&uuml;kleri g&ouml;zlerini bozmuş ama kalplerini bozamamış. Onlar da her &ccedil;ocuk gibi b&uuml;y&uuml;y&uuml;nce insanlığa faydalı kimseler olmak istiyorlar: Doktor, avukat, itfaiyeci, polis, pisi bakıcısı... Ama en &ccedil;ok avukat... Avukat olmak isteyen miniklerden biri, A. Minik A. b&uuml;y&uuml;klerin yanında oturmak istiyor. Onlarla sohbet ediyor. Kartvizitini aldığını işbirlik&ccedil;isine(!) soruyor minik A. - Sizin &ccedil;ocuğunuz var mı? - Yok, ama olacak İnşallah. - Hmm.. Peki.. Ka&ccedil; &ccedil;ocuğunuz olacak? - Ben 2 istiyorum, ama abla 4 diyor. G&ouml;zleri fal taşı gibi a&ccedil;ılmış soruyor: - 4 m&uuml;? 4 &ccedil;ok değil mi? - Bence de &ccedil;ok, ama istiyor abla. Endişe bulutları kaplıyor o g&uuml;zel y&uuml;z&uuml;n&uuml;, biraz mahcup, biraz &ccedil;ekingen bir g&uuml;l&uuml;şle mırıldanarak soruyor:- Bakabilir mi ki acaba? ***İşimi soruyorlar bana. Nasıl yapılıyor o iş, onlar da yapabilir miymişler ki? Tanımak istiyorlar beni. Bir taraftan da kendilerini tanıtmak istiyorlar. Resim defterlerindeki, boya kitaplarındaki eserlerini, karnelerini g&ouml;steriyorlar. &Uuml;st&uuml;mde kırmızı siyah parlak taşları olan uğur b&ouml;cekli bir bluz var, sırf daha &ccedil;ok ilgilerini &ccedil;ekebilmek i&ccedil;in. Amacıma ulaşıyorum. Minik S. sevmek istiyor uğur b&ouml;ceklerini ve soruyor Nedir bu? Sevimli olduğumu d&uuml;ş&uuml;nerek Uğur b&ouml;c&uuml;ğ&uuml;&uuml;&uuml; diyorum. B&ouml;c&uuml;ğ&uuml; m&uuml;? diye soruyor şaşkınca ve sesini al&ccedil;alttığını zannederek ekliyor: B&ouml;c&uuml;ğ&uuml;&uuml;&uuml; denmez. B&ouml;ceği denir. &Ouml;ğren bunları. Biz hep beraber g&uuml;l&uuml;ş&uuml;rken onun ifadesinde hi&ccedil;bir kendini g&ouml;sterme isteği yok, hi&ccedil;bir bilmişlik yok. 5 yaşında g&ouml;zlerinden zeka, dudaklarından neşe fışkıran g&uuml;zel mi g&uuml;zel bir kız &ccedil;ocuğu minik S. Oyun oynamaya devam ediyoruz. Ben bir kere daha şansımı deniyorum. - Ne g&uuml;zelmiş tokan &ouml;yle. Pembiş pembiş. - Pembiş mi? Pembiş değil, pembe. Sen b&ouml;yle okuma yazmalı bir iş yaptığından emin misin? Bak bunları bir an &ouml;nce &ouml;ğren bence. Sonra seni ayıplamasınlar. Kahkahalar odayı bir kere daha &ccedil;ınlatırken o bana korumak isteyen bir ifade ile bakıyor. 5 yaşında, kimsesiz ve beni korumak istiyor. Hani korunmaya muhta&ccedil;tı bu &ccedil;ocuklar?Sorumu doğruca T&uuml;rkiye Korunmaya Muhta&ccedil; &Ccedil;ocuklar Vakfı Başkanı Av. Figen &Ouml;zbek e y&ouml;neltiyorum. Onlar korunmaya muhta&ccedil; değil ki. diyor Figen &Ouml;zbek ve ekliyor. Biz onları hayatta dimdik, tek başlarına durabilecek şekilde eğitiyoruz, donatıyoruz. Belki hayata 1 - 0 yenik başlıyorlar. Ama Allah a ş&uuml;k&uuml;rler olsun ki sıcak bir aile ortamına kavuştular. Sadece okula gitmekle kalmıyorlar. Resimden piyanoya, İngilizce den yelkene, basketboldan tenise bir&ccedil;ok &ccedil;ocuğun r&uuml;yasında bile g&ouml;remeyeceği bir yoğunlukla &ouml;zel dersler alıyorlar. Onlar yalnız değiller diyor Figen &ouml;zbek. &Ouml;yle bir donanıma sahip oluyorlar ki buradan gittiklerinde kendileri, kardeşlerine kol kanat germeyi başarıyorlar. &Ouml;zbek in anlatımına g&ouml;re 5 - 6 yaşına gelene dek pek farkında olmuyorlar durumlarının. Ama fark ettiklerinde malum soru geliyor: Niye bur dayım ben? Aslında ne kadar şanslı olduklarını anlatıyoruz onlara. Se&ccedil;ilmiş olduklarını. Krizi fırsata &ccedil;evirmeyi &ouml;ğretiyoruz. diyor &Ouml;zbek, Gelişim yetmez, yaratıcı gelişimi aşılıyoruz onlara. Figen &Ouml;zbek t&uuml;m samimiyeti, i&ccedil;tenliği ve ana&ccedil; tavrı ile kurumun faaliyetlerini, biricik koruncuklarını anlatıyor, ben o sırada &ccedil;ocukların neden avukat olmak istediklerini keşfettiğimi d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum.Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin e ne kadar minnettar olduklarını dile getiriyor Figen &Ouml;zbek. Başbakanlık a bağlı Sosyal Hizmetler ve &Ccedil;ocuk Esirgeme Kurumu yetkililerinin de s&uuml;rekli denetimde olduklarını belirtiyor.Tabii bir de g&ouml;n&uuml;ll&uuml;lerin desteği var. Muhteşem Y&uuml;zyıl ve Aşk-ı Memnu gibi fenomen dizi filmler vakfın tanıtılması i&ccedil;in &ouml;nayak olmuşlar. Vakıf, bağış&ccedil;ıların yardımı ile ayakta duruyor. Ayda 400 TL ye bir evin mutfak masrafını karşılayabiliyorsunuz. Eş - dostla dışarıda yediğiniz bir akşam yemeği bedeline b&uuml;t&uuml;n bir ev, 1 ay boyunca doyuyor. Yaklaşık 100 bin TL ye ise 6 - 8 &ccedil;ocuğu barındıracak tam teşekk&uuml;ll&uuml; bir aile evi inşa etmek m&uuml;mk&uuml;n. Sokaktan 8 &ccedil;ocuk daha kurtarmak... Koruncuk sadece tek bir &ouml;rnek. Kimsesizler i&ccedil;in uğraşan bir&ccedil;ok vakıf var. Gelin siz de kimsesizlerin kimsesi olun. Bir canın sorumluluğunu paylaşmanın keyfini yaşayın, huzurla dolun. Onlar bir hayata kavuşsun, siz de hayatınızdaki ışığa kavuşun.

Mutlu olmanın en kısa adresi: Koruncuk

Mutlu musunuz? Hayattan daha çok keyif almak, biraz daha kendinize dönmek, iyiliği yeniden keşfetmek istemez miydiniz? Size bunun için bir köy var desek.. Hem öyle uzakta da değil... Yolun tarifini Özel Haber Şefi Süheyla Yılmaz sizler için paylaşıyor...

Öne Çıkanlar